Kavyakunja2020

पहेँलो घामले ल्याएको सुन्दर बिहानी देख्दा आझ उनी मख्ख छिन्। अनुहारमा ठूलो मुस्कान उनि ढुक्क छिन् आज जिवनसाथी पाउँदै छिन्।

र्कैयौँ दिनसम्म निस्सासिएको आकाश आज बल्ल खुलेर आयो त्यो सुकेर र मर्छ भनेको बोटमा पनि रङ्गिन एक फूल फूलेर आयो

नसोध मलाई म को हो भनेर मैले मलाई बिर्सिसके वैश र पैसामा लिन छु त्यसैले मलाई बिर्सिसके। नसोध मलाई मेरा

मेरो प्रिय मान्छे, भन्थ्यौ तिम्रो लागि म जे पनि गरिदिन्छु, अरूको त कुरै नगर तिम्रो लागि म मर्नु परे पनि

यहा अस्तित्वको लडाई छ दिनले आफ्नो अस्तित्वको निमित लडाई गर्दै छन् रातले पनि आफ्नो अस्तित्वको निमित लडाई गर्दै छन् रातको

अस्तित्वलाई छाम्न बिसँदा, श्रृङ्गारिएको आशा पनि अस्ताउँदैछा, बाछितमा पौडिन खोज्दा, मेरो रसिलो बोली अड्कदै-अड्कदै, स्वाभिमानको छाती छिचोलेर, इतिहासको घाउ कोट्याइरहेछ

लाचार छ्न् कलमको धार समय सारिणीमा उम्रेका अत्याचार क्वारेनटाईन भित्रै स्वास्थ्यकर्मी र स्वयंसेवकद्वारा एक महिलामाथि बलात्कार भएको छ आज समाज

मेरा सोचका ती चङ्गा उड्न चाहान्छन् आकाशमा तर हरेक दिन म बाकासमा घर आउछु रातो रङ मेरो छोरीलाई धेरै मन