- Pratikshya Baral
- March 16, 2025
Nepali Poem | नरकी नारायणी | Pratikshya Baral
निश्चल ममताको आवास हौ तिमी अन्धकार भित्रको प्रकाश, सुनौलो प्रभास हौ तिमी।। थालीको आशिस, निधारीको अक्षता हौ तिमी । घरलाई
निश्चल ममताको आवास हौ तिमी अन्धकार भित्रको प्रकाश, सुनौलो प्रभास हौ तिमी।। थालीको आशिस, निधारीको अक्षता हौ तिमी । घरलाई
प्रेम भनेको हक हो या बन्धन? मन खुलेर उड्ने आकाश हो या कसैले कोरेको सिमाना? यदि प्रेम खुशी हो
क,ख,ग,घ,ज्ञ अनिश्चिततामा असत्यताको पुष्टि गर्न मेरो होडबाजी जारी रहला । ढुङ्गासरि देहमा कोमलताको पुष्टि गर्न मेरो जोडाबाजी जारी रहला ॥
तिमीले तिमीसँग जित्नु, केही हुँदैन अरुसँग हारेर, तिमी जिउनु जीवनलाई मनाउँदै, नबाँच्नु जीवनलाई मारेर !!! तिमी हुर्काउनु मानवता मनमा, त्यही
I stand in the middle of existence, neither lost nor found. I watch myself breathe, move, think, and feel—yet I
जसरी मेरो नयनले उनलाई अवलोकन गर्यो , त्यसरी पहिले कहिल्यै कसैलाई नियालेन। जसरी उनको उल्लास मेरो सन्तोष बन्यो, त्यसरी पहिले
The days when I will be retired, The days when I feel like I have mostly completed The chapters of
मन कहिलेकाही जब चोटहरु: खोटहरु घातहरु र प्रतिघातहरु… मन दुखाइ मन बिझाइ र आशुका रुझाइहरु… सपनाका इच्छा विपनाका अनिच्छा र
सनिबार अबेर सम्म सुतिरहन्छ घाम उकालो चढेर आकाशको टुप्पामा पुग्दासम्म । फोहोरी कपडाहरूको पहाड चढ्न आमाहरूलाई स्याँस्याँ र फ्याँ फ्याँ
प्रेम जुन पलाई रहेछ आजकल म भित्र त्यो के हो? यो हो भ्रम छल माया यो संसार को जस्को कुनै
I wish that day would never arrive, The day I have to say goodbye. You have always been my
आकार लिनुभन्दा अघि त्यो बादललाई कहाँ झर्छु, थाहा हुदैँन । पुत्तिनुभन्दा अघि यो धूवाँलाई कहाँ विलाउँछु, थाहा हुदैँन । कुद्नुभन्दा