‘नारी’ शब्द कति भारी तर अहिले उनी आधा छिन् उनको फुर्सद मात्र आधा दिन , उनलाई थाहा छ जिम्मेवारीको रंग रातो हुन्छ तर पनि उनी अझै सादा छिन् त्यो गाँजलले उनको लाजको वस्त्र खोली ती लालीले उनलाई लम्पसार बनाउँदा मान्छेकै माझमा पनि उनलाई आफ्नै शरीर चिहान भित्रको लास सरि गनाउँदा उनी त्यसको आँखा अगाडी नांगै […]
म, “म” हुँ बिन्ती मलाई मेरो नाम नसोध म लुक्न खोजेको हैन , मलाई गलत नसोच मेरा आङका दागहरुको रहस्य नखोज तिम्रा खाली पाना भर्न मेरो कथा नरोज बिन्ती मलाई मेरो नाम नसोध । टाढैबाट चिलले शिकार ताके जस्तो स्यालहरुले सिनो साचे जस्तो यी मान्छेका आँखा, अनि ती आँखाभित्र लुकेका आँखीझ्याल, प्रष्ट देखिन्छन् गिद्दहरुले भरिएको […]
भन्छन् यो यात्रा हो स्वर्ग र नर्क बीचको अविस्मरणीय क्षण जहाँ, हावाले सुस्केराका रेशा बुन्दै मलाई प्राण दिन्छ हो मान्छु म, जन्म आमाले दिनुभयो, तर कर्म आफैले लेख्नुपर्छ भन्ने ठान्छु म। हो मान्छु म, यात्रा गर्दा कहिले उकाली त कहिले ओरली झर्नुपर्छ के को घमण्ड गर्छौ प्रिय जब आन्तिममा मर्नु नै पर्छ? हातका रेखा साना […]
धारा | Nepali Poem | Saujan Dhakal कथाले पात्र माग्छन् थाहा छ अनि खोलाले बह हावा पनि एक दिन कुरा गर्न आउने छ त्यो दिन मलाई थाहा छ, के भन्नुपर्छ । मेरा उत्तर एउटा हुने छ रावणको दस टाउका ठीक, कि ? कुमारीको तीन? ऋण लगायौ आमा तिमीले मलाई जन्माएर म आउने छु कुनै दिन, […]
म तिमीलाई बचाउन आउने छु हो कुमारी, तिमीलाई बचाउन। तिमी स्वच्छ कल-कल बग्ने झरना अनि म पानीको स्पर्समा हराउने भमरा तिमी क्षितिज र गगन चुम्ने रंगिन चरी अनि म आन्धेरीमा रम्ने चन्द्रमा तिमी लहरामा बेरिएकी पबित्र पात म चै झार-पात । तिमी लोलऐकी मखमली माला अनि म माली म तिमीलाई छुन्न, तिमी ढुक्क हुनु म […]
कति भारी शब्द छ “आमा” संसार भन्दा भारी उनले मलाई सास दिन अंगालोमा बास दिन उज्यालोको आश दिन मलाई जीवनदान दिन नौ महिना कोखमा राखी जिन्दगीभरलाई साथ दिन घामको राप आफू लिई शितल छायाँ मलाई दिईन भोको पेट आफू बसी गास मेरा भरिदिन्थिन आफ्ना पीडा घाममा सुकाई मलाई मुस्कान छरिदिन्छिन मलाई याद छ मेरो जीतमा […]
टोल टोलमा लाग्यो आगो सुनी खबर उनी बिध्वा भाको दन्कियो आगो, उसको शरिरमा लागेको त्यो खबर सुनी, कान्छो छोरो घर छाडी भाग्यो सोच्यो जान्छु मुग्लान भनी, आफ्नै बाटो लाग्यो दन्कियो फेरी आगो तातो उसको श्रिमतीको सातो सेलाको सुनिन जब खबर उनले छोरीले घर थम्याको, दन्किरहेको आगोमा गलेको लास स्वाहा भो सपना देख्छिन् दिनरात उनी छोरो […]
म लडे, हैन मलाई लडायो मेरो दाहिने खुट्टा उसले भचायो म भुइमा छटपट गर्दै कराए मान्छे आए अनि मलाई उठाई अस्पतालमा पुर्याए मसँग आहारा भए पनि सहारा हरायो दुई चार दिन म छटपटाए अनि मेरो सहारा बनी बैसाखी आयो कति दरिलो त्यो छडी जस्तै जता जान खोज्यो मलाई उतै पुर्यायो कहिले कच्ची सडक त कहिले […]
मदन: ए मेरी मुना नरुनु तिमी टाढा नै भएमा ऐनामा हेरी पिरोलिन्ने तिमी नबस दोधारमा म छु है टाढा भन्छन् है लास्सा, समझिदै भुमि म आउछु कि होला, म आगुम शाल पिरोल्छ मन या सस्तो सास फेर्दै, काम गर्छु म नि साँझसँग सबेर सम्झन्छु कति घर गोठ म नि, पिर नमान्नु तिमी त आमालाई सम्झदा […]
भन्दै थिन् उनी, ऊ थियो नि मेरो साथ सधै, मेरो सास बन्दै, मेरो बात गर्दै अहिले त केबल यहाँ कल्पना, वास्तविकता सबै मेरा बैरी भए, यहाँ तनको भन्दा बढी मनको मजाक विश्वास भन्दा बढी घातक जवाफ, मलाई हेर्ने नजर नै गलत भेडा भन्दै स्यालहरु सबै र्याल काट्दै बिस्तारै सल्काउदै, हेर बिस्तारै भत्काउदै मेरो दुनियाँ अन्त्यमा […]
ए देश, मेरो देश त बोल्दैनस् किन? खोल्दैनस् किन तेरा मनका कुरा तँ भन्न डराउछस् आफ्नै भावनाका कुरा बिलिन हुन्छन् या नबोली बस्दा यस्ता कुरा त बुझ्दैनस् किन? तँलाई जिउनु छ तँ, बाँच्न सिक् तँलाई केही भन्न छ त भुक्न सिक् तेरो झुकाइमा तेरो हार देखिन्छ तेरो भुकाइमा तैरै जित प्रस्ट छ मात्र त बोलिदे […]
-Nepali Poem by Saujan Dhakal म नयाँ अनि शब्दहरू नयाँआकृति नयाँ अनि त्यस भित्रकारेखाहरू नयाँ,छुट्टै जोश नयाँ अनिहल्का जाँगर नयाँ, रङहरू नयाँ अनिरङहरू भित्र छरिएका हाम्रा उमङ्ग नयाँ।तिमी नयाँतिम्रो सोच नयाँ,तिम्रो अठोट नयाँनयनबाट झल्कने तिम्रो इशारा नयाँशायद, तिम्रो सहारा नयाँ।तिम्रो चाल नयाँ,संगीत भित्र रम्न चाहन्छौँ ततिम्रो ताल नयाँ,साँच्चै तिमी नयाँ अनितिमीलाई चिन्ने म, नयाँ।चरीहरुको सुस्केरा […]
