भोक | Nepali Poem | Sudarshan Poudel

एक टुक्रा रोटीको आशमा रोहिरहेको पेट
बुझ्दैन राष्ट्रियता,
एक गाँसका लागि तड्पिरहेको ऊ
उसका लागि शून्य छन् मर्यादाका सिमाहरु
मरिसकेकाछन् महत्वाकांक्षाहरु
सपनाको चिहान बोकेर हिँड्ने ऊ
शोक बुझ्दैन
ऊ केवल भोक बुझ्छ

जति भोक भएपनि
पच्दैन ती काँचो सान्तवनाहरु
सकिदैन निल्न दुषित सिद्धान्तहरु
वेस्वाद लाग्छन् विद्वानहरु

उ श्रम बुझ्छ
प्रेम, भ्रम बुझ्दैन
जसरी पेट भरिएको तपाईं
भोक बुझ्नुहुन्न

Read More From Sudarshan Poudel:

Follow Offline Thinker on Facebook, Twitter, and Instagram. You can send us your writings at connect.offlinethinker@gmail.com