- Sumit Tamang
- October 7, 2025
English Poem | I don’t know | Sumit Tamang
I don’t know Who is making my country worse and worsen, Who is backing my voice, Who is funding
I don’t know Who is making my country worse and worsen, Who is backing my voice, Who is funding
Nepali poem offline thinker Nepali Poem | समाज र सत्य ! | Suman Bhattarai जीवन जोगाउन छोडेर
आमा, माफ गरिदेऊ है तिमीले पकाइ राखेको खाना छोडेर हिँडेको थिएँ अब खाना खान फर्किन पाउदिनँ, बा तिमी नेपालगन्ज थियौ,
नेपाल आमा, सगरमाथाको काखमा, सेतो फेटा ओढी, शान्त हिमालमा पनि अशान्त छिन्। पहाडको शीतलतामा, आराम गर्दै, लामा – लामा
भ्रमको भुमरीमा, फनफनी घुमेका हामी । आफ्नो अनिश्चितताको अघि-पछि, अलमल्ल परेका हामी । आफ्नै छायासँग डराएर, अन्धकारलाई अँगाल्न बाध्य हामी
कतै; कहिल्यै र कसैबाट नछिचोलिएको एउटा् देहात हुनु.. हरियालीका माझ बोटको पहेलो पात हुनु ; अर्थहीन र रंगहिनताको एक्लोपनको आफुमा
Why do I get illusioned By the things I call mine? Why do I feel this world is mine And
एउटा कविता छ मेरो जुन सुनाउनु छ तिमीलाई तर आज हैन त्यो बेला जब मेरो सास ले पाउनेछ उसको बतास
कति आत्तिन्छ तिम्रो मन? कति सोच्छौ त्यही एउटै कुरा? केही भन्न मन लागेको केही लुकाउन मन लागेको, कहीँ कतै चिच्याएर
निस्पट्ट रातको अँध्यारो अनि एकलासको सुनसानको लयमा गहिरिएको निद्रा बिथोल्न तिमी सपनामा सजिव भएर सधैँ आइरहँदा !… घामले उदाउने
मसँग सूर्यास्तको रंगहरू हेर्ने समय छ, ऊष्ण स्पर्शलाई औंलामै समात्ने समय छ, हावासँग गफिने समय छ, धड्कन र धड्कनबीचको मौनतालाई
क,ख,ग,घ,ज्ञ अनिश्चिततामा असत्यताको पुष्टि गर्न मेरो होडबाजी जारी रहला । ढुङ्गासरि देहमा कोमलताको पुष्टि गर्न मेरो जोडाबाजी जारी रहला ॥