मेरो एउटा घर छ होइन हाम्रो एउटा घर छ बुबाको जिम्मेवारीको पिल्लर छ्न् आमाको ममताको जग छन् परिवारको मायाको भित्ताहरु छन् मेरो एउटा घर छ घरभित्र मेरा लागि बनाइएका कोठाहरु छन् जसको भित्ता रंगिन छ मेरो केही सपनाहरु जस्तै जसमा अलिअलि दाग लगेको छ मेरो कोठाको भित्ता मेरो मन झै उफ्रिएको स्पाइडरम्यान छ एउटा स्ट्यान्ड […]
म हा कवि महान हुने जोशमा कवि बन्ने कोसिसमा शब्दहरु बटुलेर भावहरु समेटेर जे आउछ लेखिरहने जे देख्छु देखिरहने अर्थ नभएनि गहिरो जस्तो मरुभूमिमा पहिरो जस्तो खै कस्तो कस्तो जे हुन पर्ने ठ्याक्कै त्यस्तो जे हुन नहुने त्यहि जस्तो भनेर भन्न नमिल्ने बनेर बन्न नमिल्ने कविता लेख्ने हाँसो को “सो” हराएको म हा कवि […]
छोड्नुस् यो सब कुराहरु आउनुस् एकछिन हल्ला गरौं यो सहर कसरी तताउने यो कुराको सल्लाह गरौं रुख ढालौं कार्बन बालौं मानवतालाई समुन्द्रमा फालौं विचार अलि मन्ध गरौं कुराण र गीताको द्वन्द गरौं एक अर्काको दिमाग चाटौं युरेनियमसँग जीवन साटौं म जहाज उडाउँछु तपाई बम खसाउनुस् म सहर जलाउँछु तपाई भात बसाल्नुस् किताब पुस्तक बालीदिनुस् आँखा […]
म अर्थहिन शब्दहरु बटुलेर एक ठाँऊमा समेटेर आउँछु तिमी एकै छिन बस्दै गर जिन्दगी म साहित्यको घाँटी रेटेर आउँछु अनि मनमा आएका जथाभावी र मनपरी शब्दहरुलाई कविता हो भन्नेर सुनाउँछु चार पाँचवटा बहाना बनाउँछु तीन चारवटा चाहना सुनाउँछु दुई तीनवटा वाह-वाह बटुल्छु एक दुईवटा आहा कमाउँछु एकछिन हराउँछु एकछिन रमाउँछु वास्तविकतालाई कल्पनाबाट मेटेर आउँछु तिमी […]
शब्दअर्थ धेरै तर पनि दुर नपुगेका चमक भए नि उज्यालो भए नि नूर नपुगेका म जस्तै मेरा कयौं कविताहरु थन्केर बसिरहेका छन् एउटा कुनै कोठाको कुनाको दराजभित्र मेरो घरको जहाँ आजकल माकुराले घर बनाएको छ शब्दहरु तप-तप गरि खसिरहेछन् म आफै भाडो प्वाल पारेर थापीरहेछु शब्दहरु केहि पलको लागि भनेर अनि लेख्दै छु नयाँ अपुरा […]
सुनन म एउटा कविता सुनाउँछु यस्तो कविता जसमा कहर हुनेछ एउटा क्रान्तिको जसमाशहरहरुलाई फेरि जिवित बनाउने छ मरिसकेको रहरहरुलाई भिताहरुलाई कान दिनेछ मुर्तीहरुलाई जान दिनेछ आँखाहरुले शब्द देख्ने छन् ओठहरुले कथा लेख्ने छ्न् लाने छ यस्तो शहर जहाँ हुनेछ मात्र मेरो त्यो कविता जुन सुनाउँने छु तिमीलाई एक दिन हुन दिन घाम लाग्ने यो अन्धकार […]
कविता लेख्छु सोच्दै थेँ पङ्गतीहरु देख्छु सोच्दै थेँ कताबाट सुरु गरम् अन्योलमा छु शब्हरुको गन्जागोलमा छु बाँकी सब ठीक छ हरेर नि जितेको छु यहाँ जितेर नि सायद हारेको छु आफ्नो मनलाई सारेको छु दोधारमा पारेको छु नजानेर या नमानेर आफ्नो काम टारेको छु बाँकी सब ठीक छ खै कता हराउँदै छु खै के सँग […]
तिमी शब्दहरु खोजेर लयहरु रोजेर भावहरु मिसाउँदै “ख्वाब”हरु बिसाउँदै वाक्यहरु समेटेर इच्छाहरु मेटेर बनाउनु एउटा कविता जसमा मलाई नि राख्नु एउटा कुनामा बसिरहेको एक्लो पात्रको रुपमा अलिकति माया मिसाउनु घाम अनि छाया मिसाउनु धेरै हास्नु अनि थोरै रिसाउनु र तयार पर्नु राम्रो कविता तब सम्म म तिम्रै कविताको कुनामा बसेर आफ्नौ मन कसेर पर्खाइमा बस्ने […]
म एकान्त बसेर आफ्नो मन कसेर जो छँदैछैन उसलाई सम्झेर शब्दहरुमा अल्झेरभावहरुमा हराउँदै आफैसँग डराउँदैसोचिरहेको छु केही चीज छ र जस्मा खोट हुँदैन ? प्रेम खंजर हो कसैले भन्थ्यो सहि भन्यो घाइते बनाउँछ तर चोट हुँदैन । Read More From Prabhat Paudyal: ____________________________ भिम्सेन स्तम्भ | Nepali Poem by Prabhat धेरै पछि आफ्नो कोहि भेटिए […]
असार श्रावणको वर्षात सोचिरहेको प्रभात अध्यारो अनि शान्तमा मध्यरातको एकान्तमा ढिलो आउने निन्द्रा कुर्दै आफ्नो कोठाको भित्ता घुर्दै बसिरहेको मलाई एक्लो नभएको आवास दिलाउने कोहि त छ भन्ने विश्वास दिलाउने कहिले गाउँ कहिले शहर सम्झाउने कहिले मरिसकेको रहर सम्झाउने कहिले तारा अनि जूनलाई सम्झाउने कहिले मेरा साथी अनि उनलाई सम्झाउने पानीका थोपाहरु अब मलाई जिस्काउने […]
एउटा नयाँ कविता | Nepali Poem | Prabhat Paudyal म अक्षरहरु खोजीरहेँ म शब्दहरु रोजीरहेँ म वाक्यसँग डराइरहेँ म भावहरुमा हराइरहेँ मैले युद्ध गरेँ शब्दकोषहरुसँग म जुधीरहेँ जाँंगर जोसहरुसँग मैले पढ्न खोजेँ उपन्यास कथाहरु मैले सुन्न खोजेँ दु:ख अनि व्यथाहरु मैले घुम्ने कुर्सीमा चक्कर लगाएँ भित्ताहरुमा ठक्कर लगाएँ काजको पाना कोरिरहें भोक निन्द्रा छोडिरहेँ तर […]
शब्दहरु बटुलेर या कतैबाट सरेरे लयहरुसङ्ग जितेर भावसङ्ग हरेर जे आउछ लेखिरहेँ कविताहरु म देखिरहेँ तर शब्द थुपार्दैमा कहाँ बन्न सक्थेँ र म महाकवि प्रभात त म भएँ कहाँ सक्थेँ र बन्न रवि तर साथीहरुको बीचमा अपूरा कविता लेख्ने अधुरो कथा सुनाउने एउटा छवि भएछु आदि कवि त कहाँ हुन्थे म आधी कवि भएछु। – […]
