Nepali poem offline thinker Nepali Poem | समाज र सत्य ! | Suman Bhattarai ‎ जीवन जोगाउन छोडेर

आमा, माफ गरिदेऊ है तिमीले पकाइ राखेको खाना छोडेर हिँडेको थिएँ अब खाना खान फर्किन पाउदिनँ, बा तिमी नेपालगन्ज थियौ,

नेपाल आमा, सगरमाथाको काखमा, सेतो फेटा ओढी, शान्त हिमालमा पनि अशान्त छिन्। पहाडको शीतलतामा, आराम गर्दै, लामा – लामा

८ सेप्टेम्बर २०२५ मा जुन अप्रिय घटना भयो, त्यो विरोधको प्रतिफल मात्र थिएन। निरङ्कुश शासन र बल प्रदर्शनको पराकाष्ठा

भ्रमको भुमरीमा, फनफनी घुमेका हामी । आफ्नो अनिश्चितताको अघि-पछि, अलमल्ल परेका हामी । आफ्नै छायासँग डराएर, अन्धकारलाई अँगाल्न बाध्य हामी

Leaves christened with hues of gold reckon with fall knocking at our doors, but they to me signified something

During the height of the COVID-19 pandemic, when the world seemed paused and many were retreating into silence, I felt

Month: September 2025