म जिउँदो लास ! Poem by Muskan Pandey

म जिउँदो लास

मैले देखेको छु, बुवाले आफ्नो सपना त्यागेको,
परिवारको लागि भनेर आफ्नो दुखसँग खुसी साँटेको,
आफ्नो काम र मिहेनतसँग साइनो गाँसेको,
मैले देखेको छु, बुवाको थाकेको अनुहार,
कयौँ ठक्कर खादै अप्नाएको त्यो हार।
मैले बुवाहरुको आँखा पनि चिन्ताले भरिएको देखेकी छु,
प्रेमका झिल्काहरुले लाचार बनाएको देखेकी छु।

मैले देखेको छु, आमाले आफ्नो भोको पेट
पटुकीले कसेर पेटभरी पहिले परिवारलाई खुवाको,
जाडो याममा आफ्नो त्यो आङलाई धोतीको फेरले बेरेर न्यानो पछ्यौरी उनले सबलाई ओढाको,
लोभ अनि लालचलाई त्यागेर आफ्नो घर बसाको,
आफुलाई नै बिर्सिएर अरुलाई सम्हालेको,
मैले आमाहरुले आफ्नो दुःखको पोका एकान्तमा खोलेको देखेकी छु
मनमा दबिएका भावनाहरु आँखाबाट बगाएको देखेकी छु।

मान्छेको मुहारमा दुःखका रेखा भएपनि
दिल खोलेर हाँस्दा रेखाहरु पनि मुस्कुराएको देखेकी छु,
रुँदा रुँदा मुहारमा झल्किएका रेखाहरु
रुँदा मुर्झाएको र मुस्कुराउन खोज्दा
कति दिन देखि खुम्चिएर बसेको मन जस्तै
मान्छेको मुहारहरु पनि खुम्चिएको देखेकी छु।

मैले मानिसको जीवनमा संघर्ष देखेकी छु,
संघर्ष , दुःख र अभावमा पनि रमाएको देखेकी छु,
अनि मैले देखेकी छु सबै पाएर पनि केही नपाए जस्तै
केही गुमाएजस्तो केही हराए जस्तो,
मैले खुम्चिएका मनहरुले सुल्झाउन खोजेको उल्झान देखेकी छु,
आँखामा सजिएका रंगिन सपनाहरु बेरंगिन हुँदै गएको पनि देखेकी छु,
ओठको कुनामा झुल्किएको मुस्कानसँगै
आँसुका धाराले आफ्नोपन कतै बिलाउँदै गएको पनि देखेकी छु।

कास मैले मरेको मान्छे फर्केर आएको देखेकी भए,
कास कसैले ओठको मुस्कान साँचो मानेजस्तै
मनको पीडा अनि दुःखको मकान नियाल्न सक्ने भए,
केही शब्द नपाएर लाचार भएर स्तब्ध हुँदा
कसैले मनमा कुण्ठित भावनाहरु केलाएर बुझिदिए,
कास यो एक्लोपनमा कसैले साथ दिए,
कास मान्छेको हरेक हार पनि जित भैदिएको भए,
कास मान्छे मान्छे नभएर अरु नै केहि भैदिएको भए,
कास कास यो जिन्दगी चाहे जस्तै भैदिएको भए,
कास यो कास भन्ने शब्द नै नभइदिएको भए,
यो “कास” शब्दले कहीं कतै केहि आश पैदा गर्ने थिएन,
यो कास शब्दले उब्जाएको आशमा जिउँदो लास हुनुपर्ने थिएन।

अरे कसलाई सुनाऊ यो नयनले देखेका कथा,
कता गएर बिसाऊ यो मनले नियालेका व्यथा,
यहि नयनले देखेका अनि
मनले नियालेका कथा कोर्दा आज
म मर्नुभन्दा पहिले नै मरेको छु,
मरेका मान्छेहरु को बीचमा आज
सायद म आफै एउटा जिउँदो लास बनेको छु।

Photo by Jacob Townsend

Also Read:

Follow Offline Thinker on Facebook, Twitter, and Instagram. You can send us your writings at connect.offlinethinker@gmail.com