By के सोचेकी थिएँ जिन्दगीमा
के-के भयो आज…
एका-एकै कोरोना जस्तो महामारी आयो
दिउँसै पर्यो रात…
दोष त त्यो पापी पेटको हो हजुर
नत्र मर्ने कसलाई रहर हुन्छ र !
दु:ख पर्दा सबै चिनिएँ
खुशीको त के कुरा गर्नुहुन्छ हजुर?
बस् आफूमा धैर्य र कर्मको यात्रा सधैँ जारी राखी
भविष्यको प्रतिक्षामा छु म जब…
एक दिन फेरी जून उदाउँनेछ
र यो महामारी जस्तो औंशीको रातलाई उज्ज्यालो पार्नेछ ।
-शकुन्तला नायक
Read More Nepali Poem by Shakuntala Nayak:
Follow Offline Thinker on Facebook, Twitter, and Instagram. You can send us your writings at connect.offlinethinker@gmail.com
Facebook Comments
