अञ्जलीहरुलाई | Nepali Poem | Prabhat Adhikari

बोकेर सपनाका पोकाहरु
खोलेर अवसरका ढोकाहरू
अस्ति अञ्जली भगिछे!
भविष्यको भिख मागिछे।

दलालको जालमा फसेर
कल्पनाको कुम्लो कसेर
अञ्जलीले डाँडो काटिछे
आशाको थाङ्गो भाचिछे!

बुन्नु छ उसका हरेक रहर
किन्नु छ उसलाई आफ्नै सहर,
अब ऊ संसारबाट आजाद छे,
होलान् उसका ईच्छा पूरा के?

पुगेर नर्क कालो कोठरीमा
डुबेर आफ्नै आँसुको पोखरीमा
सराप्छे निहत्था आफैलाई
हिजो उसले आफू बेचिएको थाहा पाई!

आज अञ्जली बिरामी छे
अब ऊ निको हुन्न रे!
सम्झन्न ऊ आफ्नो विगतलाई

मागी परैबाट उसले बिदाई!

-Prabhat Adhikari

Photo by Annie Spratt

Read More Nepali Poem at Offline Thinker: